Obrazy słowem malowane

Kochani,
dziś zapraszam do udziału w podróży w czasie. Będziemy wędrować do lata,
niczym w piosence

https://www.youtube.com/watch?v=8hPxevMaosg

Oj chcielibyśmy już lato, ciepło, wakacje i miejmy nadzieję koniec zawirusowanego świata...
Zatem, żeby umilić sobie czas oczekiwania na lepsze dni, zapraszam Was do lektury wiersza                                                                   D. Wawiłow "Latem".

Otwieramy podręczniki na str. 186 i czytamy wiersz...
... a teraz zastanówmy się nad zadaniami
Zapiszcie temat, jaki umieściłam w tytule posta.

Zróbcie zad. 2, 3, 4 str. 187, a chętnym polecam pochylić się również nad zad. 9.

Ten wiersz oprócz epitetów (określeń w tekście poetyckim) i porównań (coś jak coś) zawiera w sobie niebagatelną myśl. Jesteśmy wielcy i mali jednocześnie, wszystko wokół jest tak samo duże i małe. Wszystko zależy od perspektywy, przez którą patrzymy. Czyż nie? Latem, gdy zwalnia czas - tempo życia, bo nie idziemy do szkoły, bo obcujemy z naturą, łatwiej nam to dostrzec. Tak jak teraz dostrzegamy wartość wielu rzeczy i okazuje się, że przyjemnie byłoby nawet spotkać kolegę czy koleżankę, której do tej pory, jak nam się wydawało, nie lubiliśmy.

Moc pozdrowień
M.

PS. Zapomniałabym, wypatrujcie na swojej skrzynce mailowej zaproszenia na spotkanie online, które zaplanowałam w czwartek na 13:00. Spotkamy się na chwilę, przygotujcie pytania, może jest coś, co trzeba wyjaśnić, albo macie jakieś wątpliwości czy polonistyczne przemyślenia. :)