"Dzisiaj znów będzie pomidorowa..."

... jak mawiał klasyk;) Zostaniemy jeszcze chwilę w towarzystwie Andy'ego Warhola i jego puszek zupy pomidorowej Campbell. Otwórzcie podręczniki na str. 263 (początek rozdz. 7). Korzystając z tego, czego dowiedzieliście się wczoraj, zastanówcie się jak można zinterpretować tak prozaiczny temat i czy w swojej prozaiczności można go nazwać sztuką. Co lub kto decyduje o tym, że przedmiot staje się sztuką? 

Jako jeden z pierwszych twórców zwykłe przedmioty wprowadził na artystyczne salony Marcel Duchamp. Przedmiotów, z których wykonywał swoje instalacje poszukiwał na przykład na śmietnikach(!), dając im drugie, jakże zacne życie. Zresztą takie podejście do przedmiotu również jest swego rodzaju odpowiedzią na konsumpcjonizm - choć raczej nie tak euforyczną jak odpowiedź Warhola. 

źródło: Pinterest

źródło: Koniecznie tu zajrzyj

Te dwa zdjęcia powyżej to przykłady dosłownie śmieci, które stały się sztuką. Szczególnie drugie z nich - pisuar, budził kontrowersje, gdy stanął w galerii sztuki pod tytułem "Fontanna". No cóż - Duchamp nie znał świętości, wszak nie oszczędził nawet wielkiego Leonarda... 

źródło: Encyklopedia PWN

Wróćmy do Warhola. No więc co z tą puszką razy 32? Odpowiedzcie na pytanie 1 i 2 str. 263. Na odpowiedzi czekam od osób, które nie wypełniły quizu z wczorajszej lekcji. 

Zostawiam Was ze sztuką współczesną i życzę miłego dnia.

M.