Najpiękniejszy prezent - "ocalić od zapomnienia"

Drodzy Ósmoklasiści, 

dziś zapraszam Was do lektury, nie źle, do kontemplacji, do przyjemności obcowania z jednym z najpiękniejszych wierszy! Ok, to tyle jeśli chodzi o subiektywny zachwyt pani od polskiego;) Przejdźmy do konkretów. 

Perełka, która wyszła spod pióra Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego znajduje się na 274. i 275. stronie Waszego podręcznika. 

Pierwsze i najważniejsze skojarzenie, jakie nasuwa się z tym tekstem to.... (miejsce na wasze skojarzenie)

Wiersz przedstawia miłość, miłość dojrzałą, świadomą, która ma za sobą wiele trudnych doświadczeń. 

Cały opis tego, co wspólne jest bardzo przejmujący, ale najbardziej poruszające jest zakończenie: "a w sercu źródło promienia/ Więc ja chciałbym twoje serce/ ocalić od zapomnienia". 

Co to znaczy ocalić od zapomnienia? Jak można to zrobić? Dlaczego nazwałam to najpiękniejszym prezentem? 

Spróbujcie odpowiedzieć na te pytania w refleksji interpretacyjnej. Uzupełnijcie również poniższe informacje. 

• Relacja między podmiotem lirycznym i bohaterem lirycznym: 
• Podmiot liryczny zadaje wiele pytań retorycznych. Dlaczego nie może uzyskać na nie odpowiedzi? 
• Piękno może mieć różne oblicza. Co jest piękne dla podmiotu lirycznego? 

Swoją notatkę do końca tygodnia przysyła mi: 

(8 b)Anita, Oliwia, Pola, Adrian, Kacper, Bruno; 

(8 a) Wiktor, Toscane, Julia, Oliwier, Oliwia, Tytus, Nikola 

Przyjemnego obcowania z poezją;)

M.